Materiały szkoleniowe dla konstruktorów z przykładami w programie Soldis PROJEKTANT
Procedury związane z tworzeniem modelu obliczeniowego konstrukcji.
Charakterystyka elementu Dźwigar wspornikowy złożony z kształtowników rurowych, wykończonych na gorąco, ze stali S235. Wspornik o zmiennej wysokości od 0.65m w części przypodporowej do 0.45m na końcu wysięgu. Pochylenie pasa dolnego: 6.1%. Pochylenie pasa górnego: 5.2%. Na pas górny przyjęto wstępnie przekrój RK50x50x3, na…
Read more
Definicja geometrii Metody Zgodnie z przyjętą koncepcją modelu obliczeniowego [1561] praca żebra opisana jest poprzez element belkowy, który wymaga wskazania osi elementów (zbioru środków ciężkości wszystkich przekrojów). Ze względu na konieczność zdefiniowania wewnętrznych podpór (podpora może być zdefiniowana tylko w…
Read more
Charakterystyka elementu Wieloprzęsłowa belka o przekroju rurowym (wstępnie przyjęto profile RP) ze stali S235 złożona z elementów o długości 4.2m i 6.3m. Oparcie na wsporniku za pomocą przyspawanego ukośnego żebra gr. 10mm. (Rys.2.). Rys.1. Rozmieszczenie żeber na rzucie zadaszenia Rys.2. Detal oparcia żebra Schemat statyczny Geometria: Przyjęto model…
Read more
Opis problemu Tworzenie podstaw nowego projektu zadaszenia w programie Soldis PROJEKTANT. Metody Konstrukcję zadaszenia opisanego w 1557 zaprojektowano, wyodrębniając poszczególne elementy konstrukcyjne, a następnie modelując je w układach płaskich. Rozpoznawszy ścieżkę obciążeń konstrukcji, analizowano kolejne pozycje obliczeniowe osobno, równocześnie uwzględniając ich wzajemne…
Read more
Opis problemu Definicja grup obciążeń dla modelu wspornikowego zadaszenia. Metody Wydzielenie grup obciążeń stanowi uzupełnienie modelu obliczeniowego konstrukcji na potrzeby kombinatoryki. W przypadku rozpatrywania osobno kolejnych pozycji obliczeniowych (zamiast całości konstrukcji), operowanie na wspólnym zestawie grup obciążeń poprawia czytelność projektu i…
Read more
Opis problemu Połączenie teleskopowe definiowane jest między dwoma węzłami i umożliwia ich wzajemne przemieszczenie wzdłuż wskazanego kierunku blokując jednocześnie względne obroty oraz przemieszenia w kierunku prostopadłym (Rys.1). Ilustracją może być połączenie dwóch rur poprzez nasunięcie na nie rury o większej średnicy (założenie idealnego poślizgu, Rys.2). Połączenie teleskopowe jest…
Read more
Analizę statyczną wiązara należy przeprowadzić zgodnie z EN-1990. Stany graniczne nośności i użytkowalności sprawdza się metodą współczynników częściowych. Do wyznaczenie ekstremalnych wartości efektów oddziaływań należy użyć kombinacji obciążeń: SGN/ULS– Kombinacja podstawowa (wz. 6.10, PN-EN 1990) SGU/SLS– Kombinacja charakterystyczna (wz. 6.14b, PN-EN 1990)…
Read more
Opis problemu Określenie sił wewnętrznych i przemieszczeń w układzie stężającym. Metody Analiza statyczna stężenia jest procesem iteracyjnym. Pod wpływem przyłożonego obciążenia imperfekcyjnego qd, następuje ugięcie tężnika o wartość δq. Z uwagi na zwiększoną strzałkę ugięcia, należy skorygować wartość równoważnego obciążenia ciągłego, zgodnie…
Read more
Definicja geometrii Metody Zgodnie z przyjętym modelem obliczeniowym [1004] stężenie poprzeczne stanowi ustrój złożony z prętów prostych, który wymaga wskazania osi elementów (zbioru środków ciężkości wszystkich przekrojów). Procedura (Soldis PROJEKTANT v8.5) Geometria stężenia składa się z powtarzalnych elementów, dlatego do jej definicji…
Read more
Charakterystyka elementu Wolnopodparta kratownica, której pasy są utworzone przez pasy górne wiązarów kratowych, a słupki przez płatwie. Krzyżulce wykonane z prętów okrągłych ø20, wstępnie naciągniętych. Skratowanie tężnika typu X. Pręty łączone z konstrukcją główną za pośrednictwem spawanych do spodu płatwi blach. Połączenie…
Read more
