Wymiarowanie

Plan dokumentu

Wersja programu: Soldis PROJEKTANT 3D (1.7.24)

Uruchomienie obliczeń

  • Przejdź do zakładki Analiza i wybierz Reguły Wymiarowania.
  • W panelu Oblicz włącz opcje kombinacji.

  • W oknie Ustawienia analizy reguł wymiarowania wybierz Algorytm generowania kombinacji jako Normalny.

Więcej o algorytmach generowania kombinacji

Obliczenia wykonywaną są dla kombinacji obciążenia zgodnych z zasadami poszczególnych reguł wymiarowania. Liczba sprawdzanych kombinacji zależy natomiast od przyjętego poziomu dokładności:

  • normalny: kombinacje min/max dla wszystkich wymaganych wyników i w przypadku prętów, wszystkich punktów wymiarowania; zalecany do standardowej pracy,
  • szybki (tylko dla prętów): jak normalny, ale dana kombinacja sprawdzana jest tylko w punktach na długości segmentu, gdzie powoduje osiągnięcie wartości ekstremalnej dla rozpatrywanego wyniku; najszybszy algorytm; zalecany w przypadku wielu reguł wymiarowania lub grup obciążeń,
  • dokładny: segment pręta zostanie sprawdzony dla wszystkich punktów wymiarowania i dla wszystkich kombinacji min/max oraz ekstremalnych kombinacji pośrednich – kombinacje dla których nie istnieje żadna inna, która powoduje osiągnięcie ekstremalnych wartość dla wszystkich rozważanych wyników jednocześnie; przykład dla dwóch wyników pokazano na schemacie obok; analizowane są wszystkie kombinacje min/max dla poszczególnych wyników, tj. minX/minY, minX/maxY, maxY/minX, maxX/maxY; czerwone punkty oznaczają wyniki (X, Y) osiągnięte dla ekstremalnych kombinacji pośrednich; podejście czasochłonne zalecane tylko do końcowej weryfikacji.

W przypadku algorytmu szybkiego oraz normalnego zaleca się na końcu prac projektowych sprawdzenie z użyciem algorytmu dokładnego.

Ustawienia generowania kombinacji wymiarujących mogą zostać zmodyfikowane w ramach poszczególnych reguł wymiarowania. Kliknij ikonę Σ w oknie dialogowym reguły wymiarowania, aby otworzyć ustawienia.

  • Kliknij Oblicz aby rozpocząć obliczenia. W przypadku braku aktualnych wyników statyki, program zaktualizuje je po akceptacji użytkownika.

  • Przy pytaniu o przeliczenie wszystkich reguł wymiarowania kliknij Nie.

Po prawidłowo wykonanych obliczeniach ikony w pasku narzędziowym powinny zostać odblokowane.

Ustawienia widoku

  • Dla wygody definiowania ustaw widoczność warstw zgodnie z rysunkiem poniżej.

  • Przejdź do zakładki Widok i w panelu Wizualizacja przełącz Pokaż profile – zostanie aktywowana pełna wizualizacja belek.

Widok modelu po zmianach powinien być zbliżony do zaprezentowanego poniżej.

Kliknij aby powiększyć

Płatwie

Warunki projektowe dla elementów belkowych (prętowych) sprawdzane są przy pomocy reguł wymiarowania

  • Przejdź do zakładki Analiza i w panelu Definicja wywołaj procedurę Belka stalowa.

  • Wskaż dowolną płatew – wszystkie płatwie zostaną podświetlone – i zatwierdź wybór klikając Zastosuj w oknie z opcjami.

Kliknij aby powiększyć

  • Program poinformuje o znalezieniu współliniowych segmentów belki. Kliknij Nie na pytanie o ich połączenie.

Segmenty o takich samych lokalnych płaszczyznach XZ mogą być wymiarowane z użyciem jednej reguły wymiarowania. Program automatycznie pogrupował segmenty na pięć grup – ciągi segmentów w osiach od 1 do 5 (patrz rzut).

Reguła wymiarowania symbolizowana jest za pomocą ikony oraz paska wytężenia, który przed przeliczeniem zawiera symbole „??”.

  • Zaznacz regułę wymiarowania w osi 2-2 poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszy na pasek wytężenia.
  • Z podręcznego paska narzędzi wybierz Edycja reguły wymiarowania. Okno edycji zostanie otwarte.

Kliknij aby powiększyć

  • W oknie Reguła wymiarowania zweryfikuj parametry wymiarowania. Kliknij trzy pierwsze ikony od prawej (Parametry elementu, Długość wyboczeniowa, Zwichrzenie) i upewnij się, że domyślne parametry są zgodne z tymi na rysunkach poniżej.

Przeglądanie wyników w regule wymiarowania elementu stalowego

Wyniki wyznaczane są dla wszystkich segmentów, rzędnych w ramach segmentu, warunków projektowych oraz kombinacji sił wewnętrznych lub przemieszczeń.

Zbiorcze wyniki dla poszczególnych segmentów są wyświetlane na liście z lewej strony. Kliknij na wybrany warunek w dowolnym segmencie aby wyświetlić szczegóły. Program automatycznie pokaże wyniki o największym wytężeniu dla wskazanego segmentu i warunku projektowego.

Inną możliwością jest kliknięcie LPM na etykietę przy pręcie oraz wybranie warunku projektowego. Wyświetlone wyniki będą dotyczyły tylko wskazanego punktu (rzędnej) oraz segmentu.

Aby pokazać w widoku tylko etykiety dla wybranego warunku projektowego rozwiń listę Warunek i wskaż jedną z dostępnych opcji.

W pasku nawigacyjnym szczegółowych wyników możliwe jest podglądnięcie kombinacji dla której zostały wyliczone. Kliknij ikonę z symbolem „i” aby rozwinąć szczegóły.

Jeżeli szczegółowe wyniki uwzględniają wiele rzędnych lub kombinacji to program automatycznie wyszukuje najbardziej niekorzystne wyniki biorąc pod uwagę największe wytężenie. Możliwe jest sprecyzowanie konkretnej rzędnej lub kombinacji w pasku nawigacyjnym poprzez kliknięcie LPM na ikonę lupy – Wyszukaj ekstremalną wartość. Program odblokuje przełącznik dla rzędnych lub listę rozwijaną dla kombinacji.

  • Kliknij na etykietę z największym procentowym wytężeniem i wybierz Zginanie.

 

Program wyświetli szczegóły dotyczące warunku nośności na zginanie we wskazanym przekroju dla najniekorzystniejszej kombinacji.

  • Sprawdź pozostałe warunki projektowe poprzez kliknięcie na etykiety lub listę z lewej strony okna Reguła wymiarowania.

Nośność płatwi została spełniona dla wszystkich warunków projektowych.

Dźwigar kratowy

Wartości sił przekrojowych są zbliżone dla wszystkich dźwigarów. Wymiarowanie zostanie przeprowadzone tylko dla elementu w osi F-F (patrz rzut).

Pas dolny i górny

  • Pozostań w zakładce Analiza i w panelu Definicja wywołaj procedurę Przypisz.

  • W oknie Opcje reguły wymiarowania wybierz:
    • Typ reguły wymiarowania: Belka stalowa [PN-EN 1993],
    • Typ obiektu: Krawędź (pozwala przypisać regułę do wybranych segmentów belki),
    • zatwierdź wybór klikając Kontynuuj.

  • W widoku zaznacz segmenty pasa dolnego kratownicy w osi F-F (patrz rzut) i zatwierdź klikając Zastosuj.

Kliknij aby powiększyć

  • W oknie Reguła wymiarowania ustaw parametry
    • Parametry elementu > Ograniczenie przemieszczeń:
      • W płaszczyźnie układu: L/150, L=3200 mm,
      • Prostopadle do płaszczyzny układu: L/150, L=3200 mm,
    • Długość wyboczeniowa:
      • Sposób wyznaczania: Użytkownika,
      • Zamocowanie w płaszczyźnie układu: μy  = 0.9,
      • Zamocowanie prostopadle do płaszczyzny układu: długość użytkownika, L=1.6 m,
      • Wyboczenie skrętne: długość użytkownika, L=1.6 m,
    • Zwichrzenie
      • Sposób wyznaczania: ENV 1993-1-1,
      • Schemat obc. równomiernie rozłożonego z przegubowym zamocowaniem w dwóch płaszczyznach,
      • Długość i podparcie elementu: L=1.6 m.
  • Kliknij na etykietę z największym procentowym wytężeniem i wybierz Zginanie ze ściskaniem.

Program wyświetli szczegóły dotyczące warunku nośności na zginanie ze ściskaniem we wskazanym przekroju dla najniekorzystniejszej kombinacji.

Kliknij aby powiększyć

Wytężenie wynosi 90%. W kolejnych krokach zwiększymy grubość ścianki przekroju o 1 mm aby zredukować wytężenie poniżej 80%.

  • Przejdź do zakładki Modelowanie.
  • W drzewie modelu rozwiń Przekroje belek i kliknij dwukrotnie na Dźwigar – pas dolny.

  • W oknie Edycja przekroju belki kliknij dwukrotnie na profil.
  • W oknie Profile zmień przekrój na RP 60x40x5.

  • Przejdź ponownie do zakładki Analiza. Zwróć uwagę, że po zmianie profilu kontrolki przy Statyka oraz Reguły wymiarowania zmieniły kolor na żółty co oznacza, że wyniki są nieaktualne.
  • Upewnij się, że wybrany jest tryb Reguły wymiarowania. Kliknij Oblicz i zaakceptuj ponowne przeliczenie statyki.

  • Kliknij Nie na pytanie o przeliczenie wszystkich reguł wymiarowania.

Ze względu na czas obliczeń i rzadką potrzebę obliczania wszystkich reguł wymiarowania, program przeprowadza obliczenia tylko dla zaznaczonych reguł wymiarowania. Aby przeliczyć pozostałe, zaznacz je i rozpocznij obliczenia ponownie lub kliknij Oblicz w podręcznym pasku narzędziowym.

  • Zaznacz regułę przypisaną do dolnego pasa dźwigara i z podręcznego paska narzędzi wybierz Edytuj regułę wymiarowania.

Kliknij aby powiększyć

Po zmianie profilu maksymalne wytężenie spadło do 77%.

Kliknij aby powiększyć

  • Powtórz powyższe operacje przypisania reguły oraz konfiguracji parametrów projektowych dla pasa górnego dźwigara. Zastosuj dokładnie te same parametry projektowe.

Dominującym warunkiem projektowym dla pasa górnego jest rozciąganie, a maksymalne wytężenie wynosi 47%.

Kliknij aby powiększyć

Słupki i krzyżulce

  • Pozostań w zakładce Analiza i z panelu Definicja wywołaj procedurę Przypisz.
  • W oknie Opcje reguły wymiarowania wybierz:
    • Typ reguły wymiarowania: Belka stalowa [PN-EN 1993],
    • Typ obiektu: Krawędź (pozwala przypisać regułę do wybranych segmentów belki),
    • zatwierdź wybór klikając Kontynuuj.
  • W widoku zaznacz segmenty słupków kratownicy w osi F-F (patrz rzut) i zatwierdź klikając Zastosuj.

Kliknij aby powiększyć

  • W oknie Reguła wymiarowania ustaw parametry
    • Parametry elementu > Ograniczenie przemieszczeń:
      • odznacz W płaszczyźnie układu,
      • odznacz Prostopadle do płaszczyzny układu,
    • Długość wyboczeniowa:
      • Sposób wyznaczania: ENV 1993-1-1.

Kliknij aby powiększyć

Powtórz powyższe kroki dla krzyżulców w osi F-F.

Kliknij aby powiększyć

Wszystkie dodane reguły wymiarowania znajdują się w drzewie modelu.

  • Kliknij Pokaż Menadżer aby otworzyć tabelaryczne zestawienie reguł wymiarowania.
  • Zaznacz wszystkie i kliknij Oblicz.

Kliknij aby powiększyć

Wszystkie warunki projektowe dla płatwi i dźwigara w osi F-F zostały zweryfikowane.

Raport

Na koniec wygenerujemy raport ze szczegółowymi wynikami dla poszczególnych reguł wymiarowania.

  • W panelu Eksportuj wywołaj Utwórz raport.

  • Z listy rozwijanej wybierz Ogólne i podaj nazwę oraz autora projektu.

  • Zmień kontekst na Reguły wymiarowania, opcjonalnie wyłącz wybrane pozycje i naciśnij Generuj.

Raport zostanie utworzony w katalogu tymczasowym i otwarty w domyślnym edytorze dokumentów RTF. Pozostałe opcje jak Zapisz lub Zapisz i wyświetl pozwalają wskazać lokalizację zapisu pliku.

Raport nie otwiera się prawidłowo

Raport tworzony jest jako dokument RTF (Rich Text Format) obsługiwanym przez wiele procesorów tekstu. Raporty są testowane na LibreOffice oraz MSWord. Zalecamy LibreOffice (www.libreoffice.org).

Używając funkcji Generuj lub Zapisz i wyświetl, system otwiera dokument za pomocą programu skojarzonego z rozszerzeniem „.rtf”. Jeżeli domyślny program otwiera raport niepoprawnie to zmień przypisanie rozszerzenia „.rtf” do jednego z rekomendowanych powyżej programów.

Powiązane dokumenty:

Załączniki do pobrania

Plik Opis Wielkość pliku Pobrania
sdi3 stalowe_zadaszenie_3d_v2 481 KB 129