Charakterystyka elementu
Dźwigar wspornikowy złożony z kształtowników rurowych, wykończonych na gorąco, ze stali S235. Wspornik o zmiennej wysokości od 0.65m w części przypodporowej do 0.45m na końcu wysięgu. Pochylenie pasa dolnego: 6.1%. Pochylenie pasa górnego: 5.2%. Na pas górny przyjęto wstępnie przekrój RK50x50x3, na pas dolny RP60x40x4, a na skratowanie RK40x40x3. Na końcach pasa górnego i dolnego przyspawana jest blacha czołowa dokręcona do wytyków wychodzących ze ściany budynku (Rys.2.).
Schemat statyczny
Geometria: Przyjęto model trapezowej kratownicy o skratowaniu słupkowo-krzyżulcowym typu N.
Podparcie: W modelu numerycznym podpory mogą być zdefiniowane tylko w węzłach. W miejscu połączenia pasa górnego i dolnego z pozostałą częścią budynku zastosowano podpory punktowe. Sztywność oparcia jest duża, a ewentualna podatność nie wpływa znacząco na rozkład sił wewnętrznych w wsporniku. Podporom zablokowano możliwość przesuwu po kierunkach X i Y.
Obciążenie: Obciążenia zewnętrzne przekazywane są na wiązar poprzez żebra. Dlatego modelowane są jako siły skupione przyłożone w węzłach elementu. Przyjęto, że kierunek działania każdej siły przechodzi przez środek ścinania przekroju.
Rys.3. Schemat statyczny wspornika.