Opis problemu
Zebranie obciążeń dla obiektu halowego.
Metody
Podstawą do określenia oddziaływań na konstrukcje jest norma PN-EN-1991. Podstawowe grupy oddziaływań: stałe, zmienne i wyjątkowe. Klasyfikują one oddziaływania w zależności od ich zmienności w czasie, zmienności położenia i prawdopodobieństwa wystąpienia. W ramach każdej grupy można wyróżnić dalsze, w zależności od źródła obciążenia czy schematu działania (np. w ramach oddziaływań zmiennych wyróżniamy obciążenie śniegiem, wiatrem itd.). Na potrzeby projektowania zewnętrznej konstrukcji hali należy zebrać obciążenia klimatyczne od śniegu i wiatru, oraz obciążenie technologiczne dachu (podwieszone instalacje). Analizując poszczególne elementy konstrukcji należy określić ich miejsce w ścieżce obciążeń oraz przypadki, schematy i wartości występujących oddziaływań.
Oddziaływanie śniegu (PN-EN 1991-1-3)
- Strefa obciążenia śniegiem: II
- Wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu: 0.9kN/m2
- Warunki lokalizacyjne: normalne (brak wyjątkowych opadów i zamieci)
- Współczynnik kształtu dachu: 0.8
- Współczynnik ekspozycji: 1.0
- Współczynnik termiczny: 1.0
Oddziaływanie wiatru (PN-EN 1991-1-4)
- Strefa obciążenia wiatrem: I
- Wysokość odniesienia: 10.25m
- Kategoria terenu: III
- Wartość charakterystyczna szczytowego ciśnienia prędkości: 0.590kPa
Obciążenie technologiczne
- Instalacje oświetleniowe, wentylacyjne podwieszone do wiązarów i znajdujące się na połaci dachowej.
- Przyjęto: 0.20 kN/m2
Tab.1: Zestawienie obciążeń na halę.
| Oddziaływanie | Obc. powierzchniowe [kN/m2] |
|---|---|
| Technologiczne | 0.20 |
| Śnieg | 0.72 |
| Wiatr (θ= 0̊) | |
| A | -0.826 |
| B | -0.590 |
| C | -0.413 |
| D | +0.312 |
| E | -0.312 |
| F | -1.121 |
| G | -0.826 |
| H | -0.472 |
| I | -0.472 |
| J | -0.472 |
| Wiatr (θ= 90̊) | |
| A | -0.826 |
| B | -0.590 |
| C | -0.413 |
| D | +0.295 |
| E | -0.295 |
| F | -1.062 |
| G | -0.885 |
| H | -0.531 |
| I | -0.472 |
 
Rys.1. Podział dachu na pola, (θ = 0o) |
 
Rys.2. Podział dachu na pola, (θ = 90o) |
