Rama żelbetowa

Charakterystyka elementu

W celu swobodnego kształtowania przestrzeni na poziomie -1 ścianę nośną zastąpiono ramowym ustrojem wsporczym. Tworzy go monolitycznie połączony z płytą stropową podciąg oparty na trzech żelbetowych słupach i na ścianach zewnętrznych. Rozpiętość ramy w świetle ścian: 16.0m. Wymiary przekroju podciągu (do dolnej powierzchni płyty): 55×30[cm] i słupów: 276x30x30[cm]. Beton: C20/25.

Rys.1. Usytuowanieprzekroj_przez_piwnice

Rys.2. Przekrój poprzeczny podciąguprzekroj_rama

Schemat statyczny

Geometria: Model obliczeniowy żelbetowej konstrukcji wsporczej stanowi ustrój ramowy oparty na ścianach zewnętrznych i fundamentach. Geometrię konstrukcji określają osie ciężkości poszczególnych elementów.

Podparcie: Sposób oparcia ramy na ścianach zewnętrznych nie gwarantuje wystarczającej sztywności obrotowej, nie blokuje również przesuwu poziomego. Podpory skrajne zdefiniowano więc jako przegubowe przesuwne. Przyjęto, że parametry gruntu i wymiary fundamentów pozwalają na zdefiniowanie dolnych węzłów ramy jako sztywnych (utwierdzenie). Ze względu na głębokość posadowienia fundamentów, podpory punktowe usytuowano na wysokości łączenia słupów z fundamentami. KOMENTARZ

Obciążenie: Zadano obciążenia liniowe od ciężaru własnego, obciążeń stałych (ściana nośna oparta bezpośrednio na podciągu, płyta stropowa + warstwy wykończeniowe) i od obciążenia użytkowego (w tym od ścian działowych). Ze względu na dwukierunkową pracę płyty stropowej w obszarze ścian szczytowych, rozkład obciążeń na ściany nośne i podciąg ma charakter kopertowy. Przyjęto, że obciążenie wzrasta od zera do wartości domyślnej na odcinku równemu połowie skrajnego przęsła.

Budynek ma 3 kondygnacje nadziemne, dlatego zwiększono zebrane obciążenia trzykrotnie. Podciąg stanowi środkową podporę dwuprzęsłowego stropu, obciążenia powierzchniowe zwiększono zatem o jedną czwartą (x1.25).

Założono, że obciążenie użytkowe jest rozłożone na każdym przęśle stropu, na wszystkich kondygnacjach. Zgodnie z PN-EN 1991-1-1 p.6.2.2(2) uwzględniono jednak redukcję obciążenia ze względu na liczbę kondygnacji budynku (0.9q).

Tabl.1. Zebranie obciążeń na ramę wsporczą (patrz [2962])

 Rodzaj obciążenia  kN/m
Obciążenie stałe – ciężar własny podciągu
Obciążenie stałe – ciężar ścian nad podciągiem: 3 x 1.40[kN/m2] x 2.6[m] 10.9
Obciążenie stałe – ciężar stropu 3 x 6.165[kN/m2] x (2.26+2.61)[m] x 1.25 112.6
Obciążenie użytkowe (+ obc. zastępcze od ścian działowych) 3 x 2.88[kN/m2] x (2.20+2.55)[m] x 1.25 51.3

Rys.3. Schemat statyczny w modelu obliczeniowymrama-schematstatyczny